Η ΑΕΚ ξέρει για το μέλλον της, το παρόν της ετοιμάζει!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Ο αγώνας της ΑΕΚ στην Καλλιθέα ίσως να ήταν ο τελευταίος αδιάφορος της σεζόν. Τέτοιο παιχνίδι, που να μην κρίνεται τίποτα, πολύ δύσκολα θα ξαναϋπάρξει για την Ενωση. Αν συμβεί, θα συμβεί στα τελειώματα πια της αγωνιστικής περιόδου, είτε γιατί κάτι θα έχει πάει πολύ καλά, είτε γιατί κάτι θα έχει πάει πολύ άσχημα για εκείνη.

Για την ώρα, όμως και για μεγάλο διάστημα αυτό ήταν στα σίγυρα το τελευταίο τέτοιο παιχνίδι. Αδιάφορο, ταυτόχρονα όμως ίσως και ένα από τα πιο χρήσιμα της Ενωσης το τελευταίο διάστημα. Φαίνεται παράδοξο, αλλά ποδοσφαιρικά είναι αληθινό ενόψει της συνέχειας.

Η ΑΕΚ πάει σε μια πολύ μεγάλη σεζόν. Ας την πούμε έτσι, όχι γιατί θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με τους υπόλοιπους. Αλλωστε, φέτος ούτε καν πλέι οφ δεν υπάρχουν για να διαρκέσει για κάποιες ομάδες περισσότερο από όσο για τις άλλες. Ολες μαζί, θα τελειώσουν την 30ή αγωνιστική, κάποιες δύο θα δώσουν και έναν τελικό Κυπέλλου.

Χρήσιμο, λοιπόν, όχι γιατί ο Μανόλο Χιμένεθ είχε την ευκαιρία να δει τους νεαρούς του, τον Γιαννούτσο, τον Βλαχομήτρο και βέβαια τον Γιούση, ο οποίος σημείωσε δύο πολύ όμορφα γκολ. Αλλωστε, η ΑΕΚ αφενός είναι μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια, μετά την επανεκκίνησή της δηλαδή και ακόμη από την περίοδο που ήταν σε χαμηλότερες κατηγορίες, φρόντισε πολύ το μέλλον της. Αφετέρου, με αυτό, με το μέλλον της, έχει πολύ χρόνο μπροστά της για να ασχοληθεί. Αυτή τη στιγμή και όπως πάει η σεζόν για εκείνη, πρέπει να φροντίσει για το παρόν της.

Με αυτή την έννοια, λοιπόν, ο αγώνας Κυπέλλου στην Καλλιθέα ήταν πολύ χρήσιμος. Η ΑΕΚ πρέπει να ξέρει πολύ άμεσα ποιους από το ρόστερ της έχει τη δυνατότητα να βάλει στην εξίσωση. Να γνωρίσει και το ποιους και το πότε. Αυτό ήταν ένα παιχνίδι στο οποίο τέτοιοι ποδοσφαιριστές, τους οποίους είναι απαραίτητο να ξέρει αν και πότε τους υπολογίζει, υπήρχαν πολλοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Η ΑΕΚ πρέπει να ξέρει πότε θα μπορεί να έχει τον κανονικό Τσιγκρίνσκι. Διότι θα τον έχει, όλοι γνωρίζουμε τις ικανότητες του Ουκρανού. Πρέπει να ξέρει για πόσο διάστημα από το 90λεπτο μπορεί να υπολογίζει στον Κονέ. Αν μπορεί να στηρίξει πια κάτι στον φετινό Κλωναρίδη. Διότι γενικά στον Κλωναρίδη, μπορεί, δεν μπορεί να ξέχασε αυτό που ήξερε. Αλλά ο φετινός δεν έχει καταφέρει να το δείξει. Να ξέρει πόσο παιχνίδι της επίθεσης μπορεί να πάρει ο Γιακουμάκης, που μπορεί να μην είχε γκολ στην Καλλιθέα, αλλά τόσες τελικές από επιθετικό σπάνια πλέον βλέπεις. Να μάθει αν μπορεί να θεωρεί έτοιμο τον Μπάρκα.

Οι προπονήσεις για όλα αυτά βγάζουν συμπεράσματα. Αλλά μόνο οι αγώνες μπορούν να αποτελέσουν ξεκάθαρο δείγμα για τον προπονητή. Ο αγώνας με την Καλλιθέα, λοιπόν, σε αυτό το επίπεδο "έδειξε" πολλά στον Χιμένεθ. Αν είναι καλά ή όχι για τους ποδοσφαιριστές, αυτό το γνωρίζει μόνο ο προπονητής, πρώτον διότι εκείνος τους έχει καθημερινά, δεύτερον γιατί εκείνος είναι ο προπονητής.

Πλέον, όμως, η ΑΕΚ ξέρει περισσότερα για το τι πρέπει να κάνει με το ρόστερ της τον Ιανουάριο, σε σχέση με όσα γνώριζε πριν από αυτό το αδιάφορο ματς Κυπέλλου. Ηξερε για τους σοβαρούς τραυματισμούς Μάνταλου και Γιόχανσον, ήξερε ότι στα άκρα έχει κενά, από τη στιγμή που Πατίτο και Τρίστασον, κυρίως ο δεύτερος, δεν είναι στο μυαλό του προπονητή, πλέον ξέρει και ποιους έχει ή δεν έχει για να καλύψει και για να ενισχύσει. Και τα δύο αυτά είναι σημαντικά. Αρα ξέρει και τι χρειάζεται, για μια χρονιά που είπαμε ότι είναι μεγάλη. Και όπως όλα δείχνουν, θα είναι απαιτητική μέχρι και το τέλος της.